Bruno Sacco hayata veda etti

Mercedes-Benz’in kimliğini belki de en çok vurgulayan efsane İtalyan tasarımcısı Bruno Sacco hayatını kaybetti. 12 Kasım 1933’te Udine’de doğan Sacco, 19 Eylül 2024’te, 91 yaşında Sindelfingen’de gözlerini kapattı. Bruno Sacco, 20. yüzyılın en etkili otomobil tasarımcılarından biriydi. Hem bir kişi olarak hem de bir yapımcı ve tasarımcı olarak işleviyle, Mercedes-Benz’i on yıllar boyunca bu kadar başarılı kılan Alman mühendisliği ve İtalyan tasarımının başarılı birleşimini temsil ediyordu ve bugün hala markanın üç köşeli yıldızla itibarını taşımakta. 1975’ten 1999’a kadar, önce baş stilist, sonra da baş tasarımcı olarak markanın görünümünden sorumluydu. Sacco’nun neredeyse çeyrek yüzyıldır ne kadar etkili olduğunun dışa vurumsal bir işareti, onurlandırıldığı sayısız ödüldür. Sadece ikisi öne çıkıyor: 2006’da Dearborn’daki “Otomotiv Onur Listesi”ne ve 2007’de Cenevre’deki “Avrupa Otomotiv Onur Listesi”ne dahil edildi.

Tasarım teknik eksiklikleri telafi edemez

Sacco’nun bir ürünün estetik kalitesinin teknik kalite eksikliğini asla telafi edemeyeceği ilkesi, stili tasarımdan ayırır. Ve temelde tüm tasarımlarını karakterize eden tekniklik ve estetiğin iyi dengelenmiş simbiyozunu karakterize eder. Hiçbir şey fazla değildir, hiçbir ayrıntı gereksiz yere aşırı yüklenmiş görünmez. Ona göre işlevsellik, abartılı gövde şekillerine sahip cam boncuk oyunu kadar kendi başına bir amaç değildir. Tutarlı (ve aerodinamik olarak optimize edilmiş) çizgilerin belirgin zarafeti olmasaydı, tasarımlarını sıradan olarak tanımlamaya meyilli olabilirdik. İşlev ve biçimi tutarlı bir bütün halinde birleştirmede zekice başarılı olarak (örneğin 560 SEC (C 126) veya 190, “Baby Benz” (W 201) gibi modellerde), Sacco teknik ve biçimsel yeniliğin mükemmel bir uyum içinde ilerlemesine izin verme idealine yaklaştı. İkna edici gövde tasarımı, hafif yapı, güvenlik ve aerodinamik verimlilik her türlü süslemenin yerini aldı – bu da Sacco’yu açıkça bir modernist olarak nitelendiriyor. Her türden post-modern numara asla onun tarzı değildi. Bu yüzden tasarımlarının sade zarafeti, kararsız ruh haline çok daha az saygı gösteriyordu, geleceğe işaret eden bir şeyi güvenle ekliyordu. Model geliştirmenin (en azından o zamanlar) programın çok ötesinde olduğu bir sektörde, bu oldukça büyük bir başarıydı. Sadece 1991’den itibaren boyutları ve oldukça hantal görünümü nedeniyle haklı olarak eleştirilen S-Class’ın (W140) tasarımı (diğer modeller bugünle karşılaştırıldığında çok daha küçüktü), her şeyi dengesizleştirdi.

Sacco hem yapımcı hem tasarımcıydı

Kariyeri şu şekilde özetlenebilir: Bruno Sacco, 12 Kasım 1933’te Udine’de doğdu. Tarvisio ve Udine’deki okul yıllarından sonra, Ghia ile Torino Politeknik’te okurken otomobil gövdeleri tasarlamakta pratik deneyim kazandı. Daha sonra Ghia ve Pininfarina için sipariş üzerine çalışmalar gerçekleştirdi. Sacco, 1958’de Daimler-Benz’de tasarımcı ve yapımcı olarak çalışmaya başladı. Sadece bir tasarımcı olmaması ve Karl Wilfert, Friedrich Geiger ve Béla Barényi’nin rehberliğinde edinebildiği deneyim zenginliği, sonraki tasarımlarının neden sadece stil ile hiçbir ortak noktası olmadığına dair bir fikir veriyor. 600 (W100) ve Pagoda roadster 230 SL (W113) gibi projelerde yer aldı. Ayrıca, C 111/1 ve C 111/2 spor otomobil çalışmalarından sorumlu olan hareketli test laboratuvarlarından da sorumluydu.

Sacco, 1970’ten itibaren gövde tasarımı ve boyutsal konsept departmanının başına geçti. Beş yıl sonra, daha önce “Stil” departmanının başında bulunan Friedrich Geiger’in baş mühendisi ve halefi oldu; 1978’de Sacco, Stil departmanının başına terfi etti; 1987’de Tasarım departmanının direktörü oldu. En önemli başarıları arasında 126, 140 ve 220 serisinin S-Serisi modelleri, yukarıda belirtilen “Baby Benz”, 129 serisinin zamansız SL roadster’ı, A-Serisi ve gülümseyerek “iyi ruh hali arabası” dediği SLK yer alıyor.

Mükemmel yan çizgi, başarılı ön, güzel arka

Mercedes-Benz’deki döneminin modellerinin kendi en iyi 3’ü söz konusu olduğunda – en güzel arka, en başarılı ön ve mükemmel yan çizgi olarak gördüğü şey – Sacco’nun net tercihleri ​​var: Ona göre, yine 1981’den S-Serisi’ne dayanan büyük coupe olan C 126 (Bruno Sacco’nun da kendisi sürdüğü) en güzel ön uca sahip. Sacco için mükemmel yan çizgi (özellikle tavan kapalıyken) 1989’da otomatik roll bar ve entegre koltuk gibi yenilikleri yola getiren SL-Serisi’nin beşinci nesli olan R 129. Peki ya arka? Muhtemelen 1982’nin sonunda tanıtılan ve yaklaşık 1,9 milyon üretilen, tanınabilir “elmas kesim”li 190’ın (kamuflaj adı USHIDO) arkasıdır.

Sacco bir keresinde, “Bir Mercedes-Benz, bir Mercedes-Benz gibi görünmeli” demişti, “aslında bu her zaman benim yol gösterici ilkem olmuştur. Sadece bu değil. Bunun öyle olmasını sağlamak için elimden geleni yaptım. Benim için önemli olan, onu dikiz aynasından tanıyabilmenizdi: Yaklaşan bir Mercedes-Benz vardı. Ve en az bunun kadar önemli olan: uyumlu model geliştirme. Halefi, selefini gerçekten eski göstermesine asla izin vermedi.” Pazar günü 90. yaş gününü kutlayan büyük otomobil tasarımcısı Bruno Sacco, bunun günlük hayatta adıyla ilişkilendirilen basit bir ayrıntı olduğu gerçeğini mizah anlayışıyla karşılayabiliyor: Bugün bile, 1980’ler ve 1990’lardan kalma Mercedes araçlarındaki koruyucu yan paneller hala sevgiyle “Sacco panelleri” olarak biliniyor. Usta tasarımcının kariyerinde W201, W126, W124, W210, W140, C111, W123, R129, W220 ve R230 gibi efsane modeller yer alıyor.