PSA-Opel gerçekleri

Geçen ayın en önemli olayı, şüphesiz uzun süredir konuşulan PSA’nın (Peugeot Société Anonyme) Opel’i satın almasıydı. Malum, tüm Avrupa’da olduğu gibi her iki firmada da Türkiye pazarında birbirine rakip modelleri olan firmalar. Peugeot 208 karşısında Opel Corsa, 308 karşısında Astra ve üst sınıfta da 508 karsısında Insignia var. Birbirine rakip modelleri üretip aynı pazarlarda rekabet edecekse neden PSA Opel’i almak istesin?

Öncelikle altını çizmek gereken bir nokta var. Opel kârlı bir şirket değil. Hem de Avrupa’da 16 yıldır üst üste zarar açıklayan bir şirket. Opel GM’nin zarar kapısı. GM bildiğiniz gibi Amerika pazarına yoğunlaşmak istiyor ve bu sebeple geçmişte Chevrolet’yi Avrupa pazarından çekmişti. O zamanlar GM “Opel’i güçlendirmek istiyo-ruz” demişti. Şimdi Opel’i de elden çıkarttılar.

Opel’e biraz daha yakından bakalım. Tüm Avrupa genelinde Opel markasıyla satılırken İngiltere’de Vauxhall olarak satılıyor ve olduça popüler bir marka. Ürün yelpazesinde kamyoneti yok, Fiat’tan Doblo’yu alıp üstüne Opel logosunu koyup Combo diye satıyor. Kendi minibüsü yok, Renault’tan Master’i ve Traffic’i alıp Opel logosunu koyup Movano ve Vivaro diye satıyor. Yani ürün yelpazesi tam dolu değil.

Ancak, Opel’in İngiltere, Almanya, Polonya ve İspanya’da 6 montaj fabrikası, 5 motor ve vites kutusu fabrikası ve Almanya’da Rüsselsheim’de merkez mühendislik tesisi var.

Bütün bunların yanında Opel bir dünya markası değil. Sadece Avrupa’da satılıyor.

Biraz da PSA’ya bakalım. Grup şirketlerinde Peugeot, Citroen ve DS markaları var. Onlar da küçük kamyonetlerini Fiat’a yaptırıyorlar. Elektrikli arabalarını ise Mitsubishi’den alıyorlar. (Mitsubishi’nin yakın tarihte Renault-Nissan ortaklığı tarafından satın alındığını hatırlatalım)  Peugeot ve Citroen her yerde birbirlerine rakip otomobiller satıyor.

Opel ve PSA’nın flörtleri uzun süredir devam ediyordu zaten. Hatta ortak araba bile yapıyorlar. Peugeot’nun Avrupa’da yılın otomobili seçilen 3008’i ile Opel’in yakında tanıtacağı Grandland-X PSA’nın Sochaux fabrikasında üretilecek. Ayni zamanda Opel’in Cenevre 2017’de tanıttığı Crossland X ve yakında tanıtılacak olan Citroën C3 Aircross Opel’in İspanya’daki Saragossa fabrikasında üretilecek. Yani iki firma arasında zaten bir nişanlılık evresi yaşanıyor.

Peki, neden “Renault’ta ikinci adam olmam” deyip istifa eden ve ardından PSA’nın basına geçen Carlos Tavares Opel’i almak istesin?

Otomobil firmaları gelecekte kendilerine yer bulmak istiyorlarsa bunu 3 şartı var.

– Kendi kendine giden otomobiller, (Autonomous car) geliştirilmesi

– Çevre kirliliğne karşı teknoloji ve motorlar geliştirilmesi

– Elektrikli otomobiller gelişilmesi

Bu konularda araştırma ve geliştirme yapmak çok büyük miktarda para harcamayı gerektiriyor. Gün itibari ile yılda yaklaşık 3 milyon araç satan PSA’nın yılda 9,8 milyon araç satan Renault-Nissan ittifakının ya da 10 milyondan fazla araba satan VW / GM ile kıyaslandığında geliştirme faaliyetlerine yeterli para ayırması pek mümkün değil.

Günümüzde ayakta kalabilmek için çok sayıda araba yapmak ve satmak ve Ar-Ge masraflarınızı çok arabaya bölüştürmek işin esası.

Ayrıca PSA da olmayan elektrikli otomobil, Opel’in elinde var.

Opel Ampera-e 520 kilometrelik menzili olan ve yaklaşık 40.000€ fiyatıyla satın alınabilir bir otomobil. Tabii

unutmamak lazım ki GM elektrikli arabayı Almanya’da değil Amerika’da geliştirdi ve üretimini Orion Michigan fabrikasında yapıyor. Yani PSA elektrikli arabayı satın aldı ama üretim teknolojisini alamadı.

Ayrıca, PSA nın ürettiği otomobillerin “Fransız” kimlikleri vardı. Bu ülkenin ürünü almak istemeyen müşterilere hitap edemiyordu. PSA artık Opel markasıyla, Alman otomobili almak isteyenlere de hitap edebilecek.

PSA + Opel’in en çok para kazanacakları yer ise ortak satın alma programları olacak. Düşünsenize karşınızdaki tedarikçiyle pazarlık ederken 1 milyon fazladan otomobil parçası için pazarlık edebileceksiniz.

Sonuç olarak, PSA 16 yıldır zarar eden Opel’i satın alarak, elektrikli otomobile sahip oldu. Ortak platformlar geliştirebilecekleri bir markası oldu. Avrupa’nın ikinci büyük otomobil markası oldu. Elinde işçi fazlası olan 11 tane fabrikası oldu.

Bu satın almanın otomobiller üstündeki yüzeysel sonuçlarını (cross badging) 1 yıl içinde, asıl sonuçlarını ise 3-4 yıl sonra görebileceğiz. Sosyal sonuçlarını ise işçi çıkartmalar olarak çok yakında görebiliriz.